Vanmiddag is er bij mijn moeder een opticien geweest. In het verzorgingshuis, op haar kamer. Geweldig. Ik liep al een tijdje te hannessen: hoe regel ik dit. Dame in rolstoel, daar kun je niet mee naar een opticien in de stad. Diverse opticiens gebeld, situatie uitgelegd. Als ze NIET uit de stoel kan, is het eigenlijk een onmogelijkheid haar ogen op te meten. De computer zit vast en ma moet omhoog en omlaag gepositioneerd kunnen worden. De Watersteeg gaf me een adres van de huisopticien. Wat een service en vakmanschap: nog echt “ouderwets “met glaasjes wisselend de juiste sterkte vinden. Ik zat er bij en keek er naar.
Mijn moeder gaat 70% meer zien met de nieuwe bril op haar neus. Ik schrok me “lens”. Zorg je zo goed, van steunkous tot kapper, van pedicure tot bloemist en kledinglijn… Ze klaagt nooit. Daar zit ’t ‘m in. Dus toen ze voor de corona tijd , zich een paar keer liet ontvallen dat ze slechter ging zien, dook ik daar meteen in. Eindelijk een kans om die oude bril, dat ouderwetse montuur te gaan dumpen. Corona kostte dus een half jaar. Vandaag de dag van Het Licht!
Misschien help ik je hier mee? www. huisopticiens.nl
0900 – 2300023